Vanochtend heb ik op school deze geest geschilderd. Ik heb het uit mijn hoofd gedaan. Dat werd weer tijd, want de laatste tijd teken en schilder ik vrijwel alleen naar de natuur of van plaatjes. Ik moet ook, zonder iets voor me te zien, plaatjes uit mijn hoofd kunnen halen. Thuis gekomen heb ik toch -ik kon het niet laten-, mijzelf gefotografeerd in dezelfde pose, als de geest hierboven, met de intentie om mijn schilderwerk later te verbeteren. Yamina, de buikdanseres, met wie ik vanmiddag op school was om ons stukje voor het zomerfeest te repeteren, vond de schildering zo al leuk, dus ik laat het maar zo.