Met wind tegen was het hard trappen om in Hoek van Holland te komen. De pijpen van mijn korte broek waren korter dan de korte broek die ik tot nu toe aan had tijdens het fietsen. Het bovenste niet gebruinde deel van mijn dijen begon halverwege te jeuken: uitslag door de zon. Ik zal wel flink verbrand zijn. Een man en een vrouw stonden achter me te kijken hoe ik aan het tekenen was. Ik hoorde hem mompelen: “dat iemand daar het geduld voor heeft, en de tijd”.
