Categorie: Buitentekeningen

Paviljoensgracht

Het Heilige Geest Hofje, Paviljoensgracht, Den Haag

Paviljoensgracht, Den Haag, 26-5-2023. Een man kwam naast me zitten. Hij zei dat had hij nieuwe sokken gekocht had. Hij liet me de nog verpakte sokken zien. “Ik heb ook een stropdas,” en hij haalde een stropdas uit zijn rugzak, “maar die doe ik alleen aan bij speciale gelegenheden.” Hij zei hoe hij heette en vroeg naar mijn naam. “Ik heb net mijn weekendgeld gekregen,” zei hij opgewekt, en maakte aanstalten om te vertrekken: “Nog een fijne dag, Geert!”

In en om de Centrale Bibliotheek

Gistermiddag eerst op een bankje voor de bibliotheek zitten tekenen met potlood. Volgens Jaap, een tekenaar, fotograaf, filmkenner en gepensioneerd zeeman en drukker, die we vaak spreken in de bibliotheek, deelt de vlaggenmast de tekening te nadrukkelijk in tweeën.

Daarna in de bibliotheek met het tekenclubje verder gegaan met tekenen met mijn iPencil, op mijn iPad.

Het verlangen is de navelstreng naar het hogere leven

Oude Kerk, Herenstraat, Rijswijk. Een man op een fiets komt even bij me kijken: “o, je bent aan het tekenen! Mooi hoor, een hobby. Zelf ben ik altijd met auto’s bezig. Verdien ik nog een aardig centje aan. Voor onderdelen ga ik altijd naar Duitsland. Veel goedkoper. Ik snap niet waarom alles in Nederland zo f*cking duur moet zijn. Ik ben 72. Merk er niks van. Vanochtend naar de sportschool geweest. Ik heb een vriendin van 36. Hoe heet je? Geert? Nou, Geert, succes met je tekening. Ik ga je ruiken! Die uitdrukking ken je wel hè.”

Zij was een ware moeder voor haar volk.

Wilhelminaplein, Wassenaar, met het monument voor koningin Emma op de voorgrond en de Kievitkerk op de achtergrond.

Een man kwam naast me zitten. Hij vertelde: “Mijn vrouw doet hetzelfde als u. Ze is altijd aan het tekenen. We gaan ook vaak naar musea: Singer Laren, het Van Gogh museum, u kent dat wel. Ze kan heel goed tekenen, maar ze is te perfectionistisch. Het is nooit goed. Ze blijft eindeloos werken aan een tekening. Om losser te worden experimenteert ze nu met collages en monoprint.” Toen ik op het punt stond weg te gaan, werd ik aangesproken door een man op de fiets. Hij was op weg naar zijn werk als huismeester op een landgoed in Wassenaar. Hij wilde graag mijn tekening zien. Hij had een zoon die heel goed portretten kon tekenen, levensecht.

Grenadierspoort

Grenadierspoort, Binnenhof

Voor de poort liep vroeger een slotgracht. Boven de poort zijn nog de katrollen te zien van de ophaalbrug. Toen ik hier vanmiddag kwam om te tekenen, had ik niet verwacht dat het zo druk zou zijn. De vicepremier van China was op bezoek bij Rutte. Ik stond achter een dranghek, dat steeds verder van de poort gezet werd. Dat maakte het tekenen er niet makkelijker op. De agenten lieten zich lovend uit over mijn tekening, ze kwamen steeds kijken. Eén van hen gaf mij zijn kaartje, met het verzoek een foto van de tekening op te sturen.

De romantiek der techniek

De Cruquius, Haarlemmermeer

In juli 1852 werd Nederland vergroot met 18.300 hectaren vruchtbaar land. Toen viel, nadat de drie stoomgemalen Cruquius, lijnden en Leeghwater 39 maanden hadden gewerkt, de Haarlemmermeer droog. De Cruquius, aan de ringdijk bij Heemstede, ligt sinds deze vreedzame verovering, als een romantisch oud kasteel te rusten. (Uit “Het merckwaerdigste meyn bekent”, Jan Bouman.)