Ik zat op een bank voor Station Blaak tussen een moeder en haar zoon van een jaar of negen in. “Bent u architect?”, vroeg de jongen. Toen zij vertrokken kwam er een oude man naast me zitten. Zijn vrouw was op de markt. Hij was scheepsmachinist geweest. Mooi werk, maar het gaf spanningen thuis: hij op zee en zijn vrouw met twee jonge kinderen thuis. Zijn zeevarend bestaan gaf hij op, om thuis de rust te bewaren. Hij werd docent scheepvaarttechniek op een HTS in Utrecht. “Nooit geen spijt van gehad!”
't Puttertje 