Nog een kans

Wat het óók is met straf,’ zei Jezus. ‘Straf kijkt altijd naar vroeger. Naar wat iemand gedaan hééft. Soms denk ik, dat je beter vooruit kunt kijken. Naar wat iemand nog voor goeds kan doen, later. En ja, jullie raden het al, daar weet ik nog een verhaal over.
Er was eens een boer. Hij plantte een vijgenboom in zijn boomgaard, want hij was dol op verse vijgen. Hij zorgde goed voor de boom. Hij deed er mest bij en spitte de grond om. Daarna goot hij er water op als het te droog werd, en haalde rupsen weg die van de bladeren aten. Het was veel werk, maar hij deed het graag.
Volgende zomer groeien er heerlijke vijgen, dacht hij. Daar deed hij het allemaal voor.
Dat viel tegen. Toen het zomer werd, zaten er geen vijgen aan de boom. Niet eentje. “Ach,” dacht de boer. “Hij is misschien nog te jong. Volgend jaar zal het wel lukken.”
Hij zorgde weer goed voor de boom. Maar ook de volgende zomer was er niet één vijg te vinden. “Nou zeg,” dacht de boer. “Wat een pech. Volgend jaar dan, misschien?” Hij wachtte weer een jaar. Nu zou er toch wel…
Maar nee. Voor de derde keer was de boom leeg. Bladeren, anders niet. De boer werd boos.
“Nu is het genoeg,” zei hij, en riep zijn knecht. Hij wees naar de boom en zei: “Dit is een boom van niks. Drie jaar achter elkaar heeft hij nog niet één klein vijgje gemaakt. Ik heb alles geprobeerd, maar niets helpt. Ik ben het zat. Hak hem maar om. Dan kan ik een andere boom planten op zijn plek.” De knecht keek naar de boom. Hij vond het jammer.
“Ach, baas,” zei hij. “Mag ik hem nog één jaar de kans geven? Volgens mij kan hij meer dan u denkt. Ik zal hem nog een keer extra mest geven. Nóg een keer de grond omspitten. Hem elke dag begieten. Wie weet, heeft hij dan vólgend jaar vijgen. Omhakken kan altijd nog.”’
Het verhaal was klaar. Jezus zei niets meer. ‘Maar eh…’ zeiden de leerlingen, ‘hoe liep het nou af met die boom? Vond de boer het goed? Wat gebeurde er, het volgende jaar? Kwamen er vijgen? Of ging de boom toch nog omver?’
Jezus glimlachte.
‘Dat vertelt het verhaal niet,’ zei hij geheimzinnig. ‘Hoe kun je nou weten wat er volgend jaar gebeurt? Die knecht wist dat ook niet. Die hóópte het alleen maar. Hij ging er zijn best voor doen. Daar ging het om. Denk daar maar eens over na.’

Uit Trefwoord, de cathechesemethode die we op De Parkiet gebruiken. De afgelopen week ging het over “een tweede kans verdienen”.