Vandaag heb ik de eerste, in de klas groot gebrachte kikkertjes, naar de Haagse Beek gebracht. Toevallig kwam, net nadat ik mijn beestjes had losgelaten, een moeder van school met 3 kinderen aan, met in haar hand een plasticbakje met een paar kikkertjes, die net afscheid hadden genomen van hun leven als kikkervisje. De moeder herkende mij niet als meester van groep 4. Ze vroeg of ik een goed plekje wist om ze los te laten. Liggend op een voetgangersbrug hebben we het jonge leven rustig ondergedompeld in het water van de Beek. Haar jongste kind gooide vanuit de buggy nog zijn speen in het water, die heb ik er gelijk weer uitgevist. Pas toen het klusje geklaard was zei haar dochter uit groep 3: “Dat is een meneer van de Parkiet.”