Gisteren de premiere van Het paleis van de Liefde in theater Pierrot. De voorstelling is een productie van buikdansschool Yamina. Ik heb de tekst geschreven, het decor geschilderd en ik ben verteller. Op deze foto wordt het decor opgehangen en zijn de danseressen aan het oefenen.
Ik ben een oude prins die verhaalt over de liefde van zijn leven. Ik kom tussen de dansen op, hoog op de tribune. Mijn jongere uitvoering staat op het toneel. Links op deze foto staat de jonge prins met lange donkere haren, ik sta helemaal rechts, met een grijze pruik.
Mumtaaz danst hier alleen, op een feest aan het hof. Haar schoonheid, haar eenvoud en haar gratie betoveren de jonge prins. Hij is in haar ban. Dit meisje moet zijn vrouw worden!
Deze foto heb ik, zonder flits, vanaf mijn plaats hoog op de tribune genomen. Het is niet goed om als acteur foto`s te nemen, maar ik kon de verleiding niet weerstaan. Ik zat de hele voorstelling alleen op een trap achter de tribune, te wachten tot ik weer op moest. Als de muziek stopte en het spotlicht aan ging moest ik weer verschijnen, om verder te gaan met het verhaal van mijn leven. Van de dans zelf zag ik dus weinig. Een beetje eenzaam, wel goed om me in te leven in de rol, want de oude prins was ook eenzaam.
Het einde van de voorstelling; alle spelers en danseressen komen op om het applaus in ontvangst te nemen.
't Puttertje 