Fysiek moe ben ik zeker geworden! De laatste drie kilometer zakte mijn tempo drastisch. Toen ik over de finish kwam duizelde het mij even. Ik had de steun van een dranghek nodig en de schouder van een andere loper om mijn evenwicht te bewaren. Iemand van de organisatie vroeg of alles goed met me was.

Er werd gratis bier getapt. Met een beker bier ben ik op een gesloten terras-boot gaan zitten. Wat is bier dan lekker!

Op het startnummer was mijn naam gedrukt. Onderweg diverse malen “hup Geert!” gehoord. De eerste keren dacht ik dat een bekende mij aanmoedigde.

Het startnummer heb ik `s ochtends in de Pieterskerk opgehaald. Bijzonder een kerk vol lopers!  In de kerk trof ik ook een gedenkmonument voor Johan Meerman, xc3xa9xc3xa9n van de naamgevers van het museum Meermanno-Westreenianum.

Na de loop heb ik geprobeerd in een stoffige ruit een foto te maken van mijn vermoeide kop.

Op de terugweg kwam ik de marathonlopers tegen: uitgeput, hologig, inzichzelf gekeerd.

• overigen